คำประพันธ์ไทย
ประวัติการประพันธ์
ประเทศไทยเรามีภาษาไทยและอักขระไทยเป็นเอกลักษณ์ ประกอบกับด้วย ความที่คนไทยเรานั้นมีนิสัยประณีต บรรจงและรักสงบ นักปราชญ์ นักกวีไทยในสมัยก่อน จึงได้สรรค์สร้างเอาอักขระไทยและภาษาไทยมาผสมผสานกัน โดยให้มีความไพเราะ และเกิดการวิจิตรทางภาษานั้นก็คือ การประพันธ์ เมื่อการเวลาผ่านไปนักปราชญ์ชาวไทย ก็ได้พัฒนาการประพันธ์ให้วิจิตรและงดงามมากขึ้น ดั่งเช่น คำคล้องจอง ธรรมดา ซึ่งเราอาจะเรียกว่าร่ายโบราณก็ได้ ต่อมาก็เริ่มมีการสัมผัสอักษร ก่อให้เกิดโคลงและกลอน เราได้รู้จักเอาของอินเดียบ้าง บทสวดบ้างมาประยุกต์จนเกิดกาพย์ขึ้นมา รู้จักการใช้สระ เสียงหนัก-เบา ก่อให้เกิดฉันท์ และที่สำคัญที่สุดคือการประยุกต์สิ่งของที่มีอยู่เดิม ทำให้ เกิดลิลิตขึ้นมา
ความหมายของคำประพันธ์
คำว่าประพันธ์มาจากภาษาบาลีว่า ปพนธ และภาษาสันสกฤตที่ว่า ปรพ.นธ
ซึ่งหมายถึงการร้องกรอง การผูกถ้อยคำเป็นเชิงวรรณคดี
รายละเอียดเพิ่มเติม คลิกที่นี่
